25 Ocak 2011 Salı

UMUT YOLCULUĞU

Hayatımda başka birini senin kadar sevemeyeceğimi anladığım o an,
Umut etmeyi işte ben ilk kez o zaman öğrendim...Başkalarına saçma, çocukça, gerçek üstü gelen o aşk benim gözümü kör etmişti...Ben o ağladığım sokakları, ben o buluştuğumuz okul bahçesini, ben o saf ve çıkarsız sevgiyi unutmayacağıma yemin ettim benden ayrıldığında...Başka bir İdil olacaktı artık ve ben bunun farkındaydım...
Hiç bir zaman gerçekten sevmedim başkasını
Ve hiç bir zaman senden başkasının hayaliyle uyumadım
Senin olmadığın rüyalar olmadı gecelerimde
Ve ummadım bir hayat içinde sen olmayan...

Sana söylenmemiş yüz bin kelimem
Kurmadığım milyon cümlem oldu
Biriktirdiğim acılarımınsa
Sayısını tutmayalı yıl oldu...