YANIMDA KALMAN İÇİN

Sen gidene kadar yaptığım her şey
Yanımda biraz daha kalman içindi
Ben senin sakladıklarını
En baştan anlamıştım
Aptalı oynadım
Oyuna geldim
Sevmek yoktu hesapta
Şimdi kim kazandı bu oyunu.
Bir önemi yok
Senle ben diye bir şey yok.

ELVEDA

Ya bu onu son görüşümse
Ya bir daha sesini duyamayacak
Tenine dokunamayacaksam
Ya bir daha gözlerinin içine düşmeyeceksem
Kafamda dönüp dururdu bu düşünceler
Sen bana her elveda dediğinde.

İşte ben bunu
Bu sensizlik korkusunu
Bunu yaşadım
Seni değil
Yaşayamadığım güzel günlerimiz
Borçlu olduğun öpüşlerim var
Bana borçlusun evet
Beni sensizlik fikriyle onca zaman sınadı aşkın
O bana borçlu
Unutmayacağım
Seni
Sesini
Kokunu...
Asla...
Acılarım taze kalacaksa kalsın
Yeter ki senden bir şey kalsın.

KENDİME ENGEL OLAMAZDIM

Değişik severdim seni
Dudağının tuzu dudağımda
Ve kokun hep burnumda olmalıydı
Kimsede yoktu o tat
Ve kimsede yoktu o ten

Değişik severdim seni
Kimseye yaklaşmazken
Senin yanından ayrılamazdım
Koluna mı girsem
Boynuna mı sarılsam
Bilemezdim ki,
Bilemezdim çünkü
Değişik severdim seni.

Kendime engel olamazdım evet
Tutamazdım sana koşardı kalbim
Nasıl da işlerdi seni görünce
Küskünlük mü, dargınlık mı?
Onlar da neydi
Değişik severdim seni

Aşk Mecnun'u kendinden çok sevmekti
Benim Mecnun'um olamadın
Çünkü beni Leyla'n gibi sevmezdin
Ama ben yine de
Bambaşka severdim seni.,
Sen bende vardın evet
Çünkü sen benim kalbimdin basitçe

ZOR MESLEK

Yanında nasıl ürkek bedenim
Bakışlarım ne kaçamak
Hani hala benim değilsin ya tam olarak
O yüzden bu kadar çok istemem seni
O yüzden naif gülüşlerim.

Sebebi belli
Sevmek sana göre bir iş değil sevgili
Ama unutma
Herkes sevdiği mesleği icra etmeli
Ben seni memnuniyetle severim
Şaşırır en mecnunu, öyle ki...

HAYAL KIRIKLIĞININ ADI ORHAN

Daha bir buçuk ay önce neler yazmışım. Nasıl da mutluymuşum. Bir de seni haketmediğimi yazmışım. Kim kimi haketmiyormuş aslında... İçim acıyor. Bu acı kolay kolay geçmeyecek bu kez biliyorum. Beni aldattın. Hem de öyle böyle bir aldatma değil. İçimde onarılması güç yaralar açtın sen. Nasıl izin verdim ki beni yıkmana. Neden? Hep bunu soruyorum kendime. Kendimi affedemiyorum senden önce.

Bu mutsuz halim senin eserin. Hiç bir zaman affedilmeyeceksin.

GİT

Beni en çok ne kırdı karar veremiyorum
Yalanların?
Yalan olsaydı keşke dediğim gerçeklerin?

Gidecek olan biri için çok kaldın yüreğimde
Ne olur en azından bunu yap benim için
Git...

MUTLULUK

Bu ruh haliyle şiir yazılmıyormuş...Mutluyum.Orhan'ı her an kayıtsız şartsız seviyorum. Her halini seviyorum. Hiç uzak kalmak istemiyorum ondan.
Ben bu hislerle nasıl normal hayatıma devam edeceğim. İşte bunu bilmiyorum.
İçimden mutluluk taşıyor ve hiçbir yere sığamıyorum.
Gece olmuyor, gün bitmiyor. Her şey onunla alakalı gibi.
Ve işin en kötü yanı: yani belki de tek kötü yanı ; bu hallerimi ona belli etmemem gerektiğine inandığımdan, insna üstü bir çabayla kendimi tutuyorum.
Ona bağıra bağıra söylemek istediklerim var evet. Ama yapamam.
Daha önce yaşadıklarım...Onu kaybedişim. Bana ders oldu. Yapamam.
Onu kaybetmemek için soru dahi sormuyorum. Sıkıldığını biliyorum sorulardan.
Kaçabilir her an, uzaklaşabilir, biliyorum. Bu yüzden bu kez temkinli olmak durumundayım. Evet.
sevgi bu mu?
Onu kaybetmemek için elinden geleni yapmak mı?

Bilmiyorum. Bence sevgi ona bakınca gözlerinin içinin gülmesi. Dünyadaki en güzel ışık onun gözlerine hapsolmuş sanki...Ben ona bakıyorum, içime nur doluyor.
Sevgi bu. ve tabiki emek.
Ben sabrettim, emek verdim bu sevgiye. Onu haketmiyorum belki yine de.Çok yanlışım da oldu ama günün birinde hakedebilirim diye umut ediyorum.
umutsuz yaşanmaz. ve de sevgisiz. Onun sevgisi olmadan yaşamak istemiyorum.
Ben bu hayatta yalnızca sevgi için çabalamanın doğru olduğuna inanıyorum. Çünkü onun dışında her şey geçici.