Yeniden seninle uyandım sevdiğim bu sabah...
Aslında içim umuttan çok korkuyla kaplı,evet.Korkuyorum..Umut edip ,hayal kırıklığına uğramaktan çok korkuyorum.Bir de ne var biliyor musun..Garip ama düşündüm işte: Eğer tekrar beni seversen buna nasıl alışacağımı düşündürttü son günlerde aramızda geçenler.Ben öylesine alışmışım ki yalnız olmaya..Güzel bir an yaşadığımda,ya da korktuğumda mesela..Ansızın hüzünlendiğim de veya..Ben her duyguyu içimde seninle işin özünde yalnız yapayalnız yaşamaya alışmışım...

Paylaşmamaya alıştırdığı yokluğun.Ve sessiz,ıssız kalmayı öğretti..Kendimi sadece kendime açmayı tecrübe ettim her gün.Evet sensizlik iyi şeyler katmadı malesef..Güzel olan hemen her şey seninle beraber başka topraklarda kaldı...